Azad Vətən Partiyası Böyük Zəfər Gününün ikinci ildönümü ilə bağlı bəyanat qəbul edib. Bəyanatda deyilir: “8 Noyabr Zəfər Günü Azərbaycan xalqının qürurla qeyd etdiyi böyük tarixi hadisədir. 44 günlük Vətən müharibəsində qazanılan Zəfər Azərbaycan tarixinin şanlı səhifələrindən biridir. Buböyük qələbə ölkəmizin zəngin tarixinin yeni mərhələsinin əsasını qoyub.
Zəfərə gedən yolda xalqımız əzab-əziyyətli illərdən keçib, əhalimizin 1 milyonu qaçqınlıq və didərginlik şəraitində yaşayıb, on minlərlə itkilərimiz olub, şəhidlər vermişik, maddi və mənəvi sərvətlərimiz talan edilib. Amma sınmamışıq, əyilməmişik, əcdadlarımızın apardıqları mübarizəyə sadiq qalaraq toparlanmışıq, milli birliyimiz, dövlətçiliyə sədaqətimiz, müdrik siyasətimiz sayəsində güclü ordu, güclü dövlət, müasir inkişaf prinsipləri əsasında inkişaf edərək düşməni torpaqlarımızdan qovmuşuq.
Ermənistanın təxribatına və növbəti hərbi təcavüzünə cavab olaraq, 27 sentyabr 2020-ci ildə başlanan və 44 gün davam edənVətən müharibəsi nəticəsində Azərbaycan torpaqlarını işğaldan azad etdi, BMT Təhlükəsizlik Şurasının müvafiq qətnamələri, habelə digər beynəlxalq təşkilatların çoxsaylı qərar və qətnamələrinin tələblərinə uyğun olaraq, Azərbaycanın beynəlxalq sərhədləri çərçivəsində ərazi bütövlüyü təmin edildi, bir milyona yaxın azərbaycanlı məcburi köçkünlərin öz doğma evlərində yaşamaq hüququ bərpa edildi.
Qarabağ müharibəsində əldə etdiyimiz Böyük Zəfər təkcə Azərbaycanda deyil, həmdə regionda və beynəlxalq aləmdə öz əzəməti və ictimai-siyasi, iqtisadi əhəmiyyəti ilə güclü əks-səda yaradıb. Bu qələbə azadlıq və müstəqillik uğrunda mübarizə nümunəsi olmaqla yanaşı Azərbaycanın dünyada siyasi çəkisini artırıb, iqtisadi əhəmiyyətini və rolunu yüksəldib. Xalqımız bununla haqlı olaraq fəxr edir.
Ancaq müharibə hələ bitməyib. Düşmən qüvvələr düçar olduqları məğlubiyəti həzm edə bilmir və vaxtaşırı təxribatlar törədir, Ermənistanla Azərbaycan arasında gündəmdə olan sülh müqaviləsinin bağlanmasını əngəlləyir. Ermənistan hökumətini Azərbaycana qarşı qızışdırmaq məqsədi güdən Fransa Milli Assambleyası ölkəmizi sanksiyalarla qorxutmağa cəhd edir, qonşu İran açıq-aşkar ermənilərin müdafiəsinə qalxır, sərhədlərimiz boyunca hərbi təlimlər keçirir, Qafanda özünün konsulluğunu açır, Təbrizdə Ermənistan konsulluğunun açılacağını bəyan edir, Rusiyanın informasiya məkanında Azərbaycana qarşı şər-böhtan kampaniyası səngimir. Bu təhdidlər birinci dəfə deyil və yəqinki, axırıncıda deyil, ancaq əminik ki, bu sədlərdə milli birlik sayəsində istər siyasi, istərsə də hərbi güclə dəfolunacaq. Tezliklə Azərbaycan bayrağı Xankəndi, Xocalı, Əsgəran, Ağdərə və digər yerlərdə qürurla dalğalanacaq. Həmin gün uzaqda deyil.
Azad Vətən Partiyası Zəfər Günü münasibətilə xalqımızı, dövlətimizi və Ordumuzu təbrik edir.
Varolsun Azad Qarabağ, Bütöv Azərbaycan! Yeni zəfərlərə doğru, irəli!”
Azad Vətən Partiyasının mətbuat xidməti
07 noyabr 2022-ci il.

Ənənəvi “Valday” klubunda Rusiya prezidenti Vladimir Putinin çıxışı Cənubi Qafqazda baş verən proseslərin axarına yeni siyasi ləkələr vəd edir. Ermənistan və Azərbaycan arasında arzu olunan sülh müqaviləsinin bağlanması şansı yaranan kimi ya qərbdən, ya da şimaldan əngəl yaradılır. Bir vaxtlar Avropa Birliyi “Qarabağın açarı Rusiyadadır” deyib Azərbaycanı Rusiya ilə üzbəüz qoyurdu. Azərbaqycanın 44 günlük müharibə ilə Ermənistanı kaputilyasiya aktını imzalamağa məcbur etməklə torpaqlarını işğaldan azad etməsi qərb ölkələrini siyasi təlaşa saldı. Dərhal irəli durub, əvvəlcə, siyasi harmoniyası olmayan Minsk qrupunu dirçəltməyə çalışdı, bundan bir çey çıxmayacağını görüb, sülh müqaviləsinin bağlanması ideyasından yapışdı.
Azərbaycan istər Avropadan, istərsə də Kremldən bəyan edilən bütün sülh çağırışlarına “hə” dedi, amma bir şərtlə ki, Azərbaycanın ərazi bütövlüyü yüzdə yüz qorunsun. Təəssüf ki, müharibədə qan töküb torpaqlarını işğaldan azad edən ölkənin suveren hüquqları yenə də dünya güclərinin fəaliyyəti nəticəsində pozulmaq təhlükəsi ilə üzbəüz qalıb. Çünki, Brüsseldə Avropa Birliyinin və Fransanın patronajlığı ilə Azərbaycan və Ermənistan rəhbərləri arasında gedən danışıqlar sayəsində doğan ümid qığılcımlarını sammitdən bir neçə gün sonra Fransa prezidenti Emmanuel Makron prosesi pozan sərsəm fikirləri söndürdü. Dərhal Azərbaycan tərəfi öz ciddi narazılığını ifadə etdi və Makronun mövqeyinin qeyri-adekvatlığını kəskin şəkildə tənqid etdi.
Fransanın daim ikiüzlü siyasət yürütdüyünü nəzərə alsaq, bu ölkənin prezidentinin sözlərinin o qədər də uzumüddətli təsirə malik olmadığını demək olar. Ancaq, heç demə, Rusiya prezidenti Putinin sərtliyi və qətiyyətliliyi də heç Makrondan uzağa getmirmiş. Bir neçə gün əvvəl bu şəxsin ənənəvi “Valday” klubundakı çıxışı göstərdi ki, onun bir neçə ay əvvəl açıq və aydın şəkildə söylədiyi “Qarabağ Azərbaycanın tərkib hissəsidir” fikri də manipulyasidan başqa bir şey deyilmiş. İndi Putin Azərbaycan ərazisinin lap ortasında ermənilərə status-filandan verilməsi ideyasının Kremlin gizli planının tərkib hissəsi olduğunu dediyi fikirlərlə sübut edir. Onun təbirincə, Qarabağda yerləşdirilmiş Rusiya “sülhməramlılarının” mandatının xeyli uzadılması indiki şəraitdə ermənilərin təhlükəsizliyinin qarantı ola bilər. Bu fikirlərdən sonra o, bu gün Azərbaycan prezidenti İlham Əliyev və Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyanla Soçidə görüşməlidir. Təbii ki, görüşdə hər iki ölkə üçün aktual olan məsələ üzrə ciddi müzakirələr gedəcək və yəqin ki, Rusiya prezidenti hansısa yeni bir sənədin imzalanmasını istəyəcək.
Halbuki, 2020-ci il 9 noyabr üçtərəfli bəyanatında kifayət qədər aydın razılıqlar ifadə olunmuşdu və hələ ki, bu sənədin müddəaları tam yerinə yetirilməyib. Bəyanatı imzalamış 3 ölkədən yalnız Azərbaycan götürdüyü öhdəlikləri sərrast yerinə yetirib. Ötən müddət ərzində Ermənistan siyasi əllaməliklə məşğul olub, Rusiya isə ermənilərlə isti münasibətlər qurmaqla yadda qalıb. Bununla da Putin verdiyi bəyanata, öz imzasına xəyanət edib və rusların “mujskoy slovo”sunun reytinqini sıfıra endirib. “Valday” klubundakı çıxışla isə Putin bu klubu “şaltay-baltay” dərnəyinə çevirib.
Təsadüfi deyil ki, Makron və Putinin çıxışlarından sonra Qarabağda Rusiya sülhməramlılarının himayəsi altında dingildəyən ermənilərin “xarici işlər naziri” David Babayan Xankəndidəki mitinqdə deyib ki, “Arsakı qorumaq şansı var”. Yəni, ermənilər Azərbaycanı parçalamaq ideyasından əl çəkməyiblər və bu işdə onların ən yaxın havadarı məhz Rusiyadır.
Bu gün beynəlxalq aləmdə oynadığı iqtisadi-siyasi rola görə nüfuz göstəricisi yüksək olan və öz inkişafı ilə Cənubi Qafqazın şəksiz lideri olan Azərbaycan opponentlərinin siyasi oyunlarına qarşı durmaq üçün kifayət qədər resurslara malikdir. Putinin yaxud Makronun nə deməsindən asılı olmayaraq, Azərbaycan öz maraqlarını qorumaq üçün bütün səyləri göstərəcək. Çünki, təhlükə ən yüksək həddə çatıb. Hətta ola bilər ki, AB-nin “müşahidəçilər” qrupunun Ermənistandakı fəaliyyəti ilə Rusiya sülhməramlıların Qarabağdakı fəaliyyəti arasında müəyyən iş birliyi yaransın. Axı, bu qüvvələrin hər ikisi Azərbaycanın əleyhinə işləyir. Görünür, Ermənistana yeni bir hərbi “qapaz” dəyməlidir, ancaq daha 44 günlük yox, 4 günlük də bəs edər.
Novruz Novruzbəyli

Erməni saytları bu gün Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyanın öz Twitter-bloqunda yazdığı statusu həvəslə paylaşıblar. Hər gün bir hoqqabazlıq nümayiş etdirən Paşinyan bu dəfə “qapı arasında qalan quyruğunu” xilas etməyə çalışıb. “Şərqi Azərbaycanla Naxçıvan arasında əlaqəni təmin etmək üçün Ermənistan – Azərbaycan sərhəddində 3 Nəzarət-Buraxılış Məntəqəsinin yaradılması barədə Ermənistan hökumətinin qərarının dərcindən artıq bir neçə ay keçir. Ermənistan Azərbaycandan müsbət cavab gözləyir”-deyə, baş nazir qeyd edib.
Bununla da Paşinyan özünün nə qədər dayaz siyasətçi olduğunu bir daha biruzə vermiş olub. Birincisi, ona görə ki, bu adamın iki il əvvəl Naxçıvana dəmiryol və avtomobil yollarının çəkilməsi barədə qol çəkdiyi bəyanatda NBM (KPP) barədə bir kəlmə də yoxdur. Çünki, Ermənistandan Qarabağın dağlıq hissəsinə gedən Laçın dəhlizində də belə bir məntəqə fəaliyyət göstərmir. Bu yolda rus sülhməramlılarının NBM-i isə müvəqqətidir. İkincisi, Naxçıvana uzanacaq dəhlizin haradan və necə keçəcəyi də tam dəqiqləşməyib. Yəni, NBM-lər harada yerləşəcək,məlum deyil. Üçüncüsü, əgər Naxçıvan dəhlizində NBM-lər olacaqsa, onda Laçın dəhlizində də eyni sayda nəzarət-buraxılış məntəqələri olmalıdır. Başqa sözlə, nə artıq, nəəskik, dəhlizlərin paritetliyi qorunmalıdır.
Görəsən, Paşinyan bunları bilmir?! Yox, bilir və bildiyinə görə də əl-ayağa düşüb. O, yaxşı anlayır ki, Azərbaycan gec-tez istəyinə nail olacaq və 2020-ci il 10 noyabr üçtərəfli bəyanatının müddəalarına uyğun olaraq Naxçıvana uzanan Zəngəzur dəhlizi işə düşəcək. Eyni zamanda iki ölkə arasında sülh müqaviləsi imzalanacaq sərhədin delimitasiya və demarkasiyası həyata keçiriləcək. NBM “dərdi” də bundan qaynaqlanır. Çünki, Azsərbaycan tərəfi haqlı olaraq 1918-ci ildə hər iki ölkədə yaranmış demokratik respublikalar dövrünün rəsmi xəritələrinə əsasən sərhədlərin müəyyənləşdirilməsi ideyasını dəstəkləyir. Ona görə ki, həmin respublikaların sərhədləri beynəlxalq hüquqla digər dövlətlər tərəfindən tanınıb. Sonrakı illərdə isə sovet imperiyası özbaşınalıq edərək iki dövlət arasında Ermənistanın xeyrinə olaraq Azərbaycan ərazisinin müxtəlif regionlarını zorla Ermənistanın ərazisi hesab edib. Gah dostluq, qardaşlıq münasibətlərini bəhanə gətirib, gah iqtisadi siyasəti səbəb kimi irəli sürüb, gah da sadəcə Kremlin iradısi ilə bu “dinc işğalı” həyata keçirib. Amma. Bütün hallarda bu siyasət beynəlxalq hüququn ziddinə olub.
İndi Paşinyan uzaqgörən olub, sərhəddə NBM yaratmaqla əslində delimitasiyanın məhz bu məntəqələrin yaradılacağı nöqtədən başlamaq üçün əsas yaratmaq məqsədi güdür. Bu başabəla siyasətçi anlaya bilmir ki, “hər hansı şəxs qarşısındakı şəxsi axmaq sayırsa, onda o özü axmaq yerində qalır”. Azərbaycanın apardığı siyasətin mahiyyətindən görünür ki, ermənilərin qeyri-qanuni olaraq zəbt etdikləri bütün torpaqların geri alınması nə vaxtsa bağlanacaq sülh müqaviləsinin prioritet şərtidir.
Mövcud ictimai-siyasi şərait Paşinyanın hiyləgərlinin “barıtı olmayan giliz”dən başqa bir şey olmadığını diqtə edir.
Novruz Novruzbəyli
Azad Vətən Partiyası Siyasi Şurasının sədri

Fransızlar Avropada öz siyasətləri ilə həmişə fəxr ediblər. Bu siyasət ikiüzlü (double politique) olmasına baxmayaraq qarşısına qoyduğu məqsədə çatıb. Yəni, siyasətin mühüm atributu kimi alıb-aldatmaqda fransız siyasətçilər mahirdirlər. Üstəlik, bu məsələdə fransız qadınların rolu da danılmazdır. Məsələn, Jak Şirak arvadı Bernadetin milyonları sayəsində prezident kürsüsünə əyləşə bilib. Ondan sonra gələn Nikola Sarkozi 5 uşaq anası olan arvadını gənc müğənni qadına “uf” demədən dəyişib. Sarkozinin xələfi sosialist Olland da 3 övladının anasından ayrılıb və gənc qadınla evlənəndən sonra seçkilərdə qalib gəlib. Budur, onun ardınca Emmanuel Makron da nənəsi yaşda qadınla evləndikdən sonra prezident kürsüsünü ələ keçirib. Bu nədir, paradoks, yoxsa Fransada insanın öz mənəvi dəyərlərinə xəyanəti olan prezidentlik xarizması?
E.Makronun oktyabrın 14-də Azərbaycan və Ermənistan arasında sülh münasibətlərinin yaradılması sahəsində verdiyi bəyanat beynəlxalq arenada ciddi müzakirə mövzusu olub. Avropa Birliyinin rəhbərliyində yer alan ölkə başçısının faktları aydın tekstlə təhrif edərək məsuliyyətsiz fikirlər söyləməsi və bununla da iki dövlət arasında bağlanılması gözlənilən sülh müqaviləsinə balta çalması nəinki ara qarşdırmaq, həm də siyasi nihilizmdir.
Makronun Fransaya prezidentlik etdiyi 5 il ərzində gördüyü işləri ötən ilin payızında təhlil edən Marsel Qoş və onun həmmüəllifləri-jurnalist Erik Konan və filosof Fransua Azuvi belə nəticəyə gəliblər ki, Emmanuelin ilk prezidentlik mandatı dövründəki fəaliyyətinə görə onu fransız siyasətçilər tipologiyasına aid etmək olmaz. İki şərhçi – Emmanuel Tod və Pol Tibo isə iddia edirdilər ki, bizi (fransızları-müəl.) “uşaq idarə edir”. Təhlilçilər, sonda belə bir fikrə söyləyiblər ki, bu adamım məqsədi necə olur-olsun “birinci” olmaqdır. İlk baxışda elə görünür ki, bu məqsədin həyata keçirilməsi üsulunu Makron “ağzına gələni” danışmaqda görür. Amma Fransada erməni lobbiçiliyini və ermənipərəstlərin hakimiyyətə təsir mexanizmlərinin gücünü nəzərə alanda, məlum olar ki, Makron bu cür “sayıqlamağa” məcburdur. Çünki, Avropada belə bir zərb-məsəl var: “Pul hər şeyi həll edir”. Bu ilin əvvəlində Emmanuel Makronun ikinci dəfə Fransa prezidenti seçilməsinə inam elə də böyük deyildi. Amma birdən-birə bu adamın reytinqi seçicilər arasında qalxmağa başladı və o, seçkilərdə rəqibini üstələməyi bacardı. Şübhəsiz ki, bu işdə erməni diasporunun milyonları həlledici rol oynayıb. İndi də Makron ermənilərin milyonlarına görə onların çaldığı havaya oynamalıdır. Düzdür, fransızların siyasətində “ermənilik” amili mühüm yer tutur. Lakin daha bu qədər də yox! Çünki, Makron ağzına gələni danışmaqla təkcə özünü yox, ümumiyyətlə, Fransanın xarici siyasətini yandırıb, başqa sözlə, siyasətdə uşaq olduğunu işdə sübut edib.
Təsadüfi deyil ki, onun prezidentə yaraşmayan bəyanatəna görə Azərbaycanın dövlət başçısı tərəfindən kəskin tənqid olunub və bu, fransız siyasətçilər üçün aşkar biabırçılıqdır. Daha sonra isə Rusiya Federasiyası Təhlükəsizlik Şurasının sədr müavini Dmitri Medvedev "VKontakte" hesabında Makronun Rusiyanı Ermənistan-Azərbaycan sərhədində vəziyyəti qızışdırmaqla bağlı ittiham etməsinə cavab olaraq bildirib: "Makron əslində Rusiyanı günahlandırmadı, əksinə, özünə haqq qazandırdı. Fransanın özünün 1960-cı illərin sonundan bəri keçmiş müstəmləkələrində necə davrandığını xatırlamaq lazımdır. O, Fransanın Ermənistanı nə qədər çox sevdiyini şiddətlə deyir. Bununla o, müdrik və nəcib görünməyə çalışır. Son açıqlama açıq-aşkar erməni diasporunun rəğbətini qazanmağa hesablanıb”. “İyrənc müstəmləkə keçmişi, hazırda isə açıq-aşkar amerikapərəst mövqeyi üçün - (C'est une honte) ayıb olsun, cənab prezident!", - Medvedev hər iki dildə vurğulayıb.
Belə cəfəngiyyatla Fransa prezidenti rəhbərlik etdiyi ölkəni Qafqazdan uzaqlaşdırıb. Bu,öz yerində. Üstəlik, siyasətdə makronizm Fransanın imicinə mənfi mənada güclü zərbə endirib. Üçüncüsü, daha Ermənistanın Fransa adlı havadarı yoxdur. Ona görə ki, Azərbaycan onun regiona uzanan əl-qolunu bağlayıb. Nəhayət, əgər Makronda bircə faizlik siyasətçi dərrakəsi varsa, o, Azərbaycandan üzv istəyib, səhvini boynuna almalıdır. Əks təqdirdə, o, artıq siyasi ölüdür. Axı, bütün dünya onun fəaliyyətini izləyir və qiymətləndirir. Sözünü tez-tez dəyişənlərə, indiki məqamda makronizmə beynəlxalq aləmdə nə hörmət var, nə də etibar! Bu, sadəcə axmaqlıqdır!
Novruz Novruzbəyli
Azad VP-nın Siyasi Şurasının sədri