Artıq bütün dünya Azərbaycanın haqqını tanıyır, Ermənistanı isə təcavüzkar adlandırır

Dünya ölkələrinin başı pandemiyaya, iqtisadi tənəzzülün aradan qaldırılmasına qarışdığı bir vaxtda ermənilərin beyinləri populizmə yoluxub. Bu təcavüzkar ölkənin hakimiyyəti yalnız nifrət püskürür, öldürməkdən, dağıtmaqdan doymurlar. Təsadüfi deyil ki, vaxtaşırı Azərbaycana qarşı təcavüzlərini daha da genişləndirəcəkləri, yeni ərazilər zəbt edəcəkləri, strateji iqtisadi obyektləri raket zərbələri ilə məhv edəcəkləri haqda bəyanatlar verirlər. Düzdür, bunların elədiklərinə Azərbaycan hər cür cavab verməyə, qarşısını almağa qadirdir. Amma, niyə, nə üçün biz Qafqazı od-alov içərisinə atmalıyıq, niyə dinc yaşamamalıyıq.
Ermənilərin planlarında, ümumiyyətlə, yer üzündən Azərbaycan adlı qədim və qüdrətli dövləti silməkdir. Bu arzularını işğalçı canilər heç vaxt gizlətməyiblər. Vaxtilə İrəvanı, sonralar isə Zəngəzuru, Qarabağı ilhaq edəndən sonra indi də Gəncəyə, Goranboya, Tovuza tamah salıblar.
Bu isə regiondan başlayan və dünya miqyasına keçməsi ehtimal edilən yeni dağıdıcı müharibəyə aparan xətt-hərəkətdir. Sosial şəbəkələrdə Nikol Paşinyanın arvadının əlində “Kalaşnikov” avtomatı olan şəkilləri yayılır. Bu şəkillər vasitəsilə erməni xalqını işğalçılıq siyasəti ətrafında birləşdirməyə, qan tökməyə həvəsləndirmək cəhdləri aydın görünür. Belə olan halda nə üçün ermənilərin qarşısı alınmır?
Azərbaycan, torpaqlarının azadlığı uğrunda müharibəyə başlamağa və onu qalibiyyətlə başa vurmağa tam hazırdır. Bu gün dünyanın bütün bölgələrində Ermənistanın təcavüzkar olduğu birmənalı şəkildə təsdiqlənir. Son bir sutkada Meksikanın “El Economista” qəzeti, ABŞ-ın Kaliforniya ştatının radiosu, Böyük Britaniyanın “The London Post” qəzeti Ermənistanın populist xarici siyasətinin regional müharibəyə aparmasının təhlükəsi barədə danışır, məqalələr dərc edir.
Fransız siyasi ekspert Avropa Perspektiv Proqnozlar və Təhlükəsizlik İnstitutunun (IPSE) prezidenti Emmanüel Düpüi mətbuata müsahibəsində bildirib ki, dünyadakı ermənilərin az bir hissəsinin yaşadığı Ermənistanın erməni mənşəli insanlara mifik torpaqlarına qayıtmaq və ya orada yenidən məskunlaşmaq təklif etməsi məntiqsiz deyil. Suriyadan və ya Livandakı erməni mənşəli insanlar çox açıq şəkildə millətçi hisslərini hələ də saxlayırlar: “Ermənistan fürsətdən yararlanaraq bu siyasi amildən öz xeyrinə istifadə etmək istəyir. Buna görə də işğal etdiyi ərazilərin “legitimliyini” dəstəkləmək üçün xaricdə yaşayan ermənilərin köçürülməsi kimi qeyri-qanuni fəaliyyətə əl atır. Bununla onlar insanları ermənilərin könüllü şəkildə tərk etdiyi Ermənistan və Azərbaycanın Dağlıq Qarabağ bölgəsinin boş olmadığına inandırmaq istəyirlər.
Yəni, Dağlıq Qarabağdakı azərbaycanlıların etnik təmizlənməsindən sonra buradakı ermənilərin də imkan düşən kimi mühacirət etdiyini gizlətmək niyyəti daşıyır. Ermənistan bu məkanların boşluğunu doldurmağa çalışır və bu məqsədlə geosiyasi “silah”a əl atır”.
Fransız ekspert təəssüf hissi ilə qeyd edib: “Minsk qrupu 10 ilə yaxındır demək olar ki, fəaliyyətini dayandırıb və öz təsir gücünü itirib. Hər kəsə məlumdur ki, Minsk qrupu anaxronik cəfəngiyyatdır. Bu qurum 1992-ci ildəki geosiyasi vəziyyətə cavab vermək üçün yaradılmışdı və bu gün bu qurum faktiki olaraq təsirsiz və onun fəaliyyəti nəticəsizdir”.
Emmanuel Düpüinin fikirləri bu gün aktuallıq təşkil edir. Bu fikirlərin dəyəri həm də ona görə güclüdür ki, o, daim Ermənistanı müdafiə edən bir ölkənin nümayəndəsidir. Madam, fransız ekspert ermənilərin işğalçılığını təsdiqləyir, demək, Azərbaycanın son variant kimi müharibəyə əl atması üçün dünya ictimai rəyi formalaşıb. Çünki, Düpüi vurğulayıb ki, ərazi işğalı məsələsi ilə bağlı beynəlxalq hüquqa da riayət olunmur. BMT Təhlükəsizlik Şurasının Dağlıq Qarabağın işğalı ilə bağlı qəbul etdiyi 4 qətnaməyə riayət edilmir. Beynəlxalq hüquqa riayət olunub-olunmaması önəmli deyil. Əsas məsələ beynəlxalq hüquqa riayət olunması üçün hansı tədbirlərin görülməsinin lazım olduğunu bilməkdir. Çoxtərəfli və çoxmillətli sistemə əsaslanan beynəlxalq hüquq öz missiyasını, yəni, münaqişələrin qarşısını almaq, onları həll etmək və ya problemlərin həllini tapmaq kimi missiyasını yerinə yetirmək baxımından çox zəifləyib. Münaqişələrin əksəriyyəti BMT prosesinə paralel mexanizmlər sayəsində həllini tapır.
“Düşünürəm ki, Cənubi Qafqaz və Qara dəniz regionlarında dondurulmuş münaqişələrə yalnız beynəlxalq hüquqa əsaslanaraq həll tapmaq mümkün deyil. Çünki beynəlxalq hüquq 1992-ci ildən bəri hərdənbir baş verən müxtəlif münaqişələri həll etmək istiqamətində cüzi də olsa dəyişməyib. Yəni, beynəlxalq hüququn həvalə edildiyi aktorlar o qədər zəifləyiblər ki, onun həyata”, - deyə E.Düpüi bildirib.
Haqlı iradlardır. Artıq Minsk qrupunun həqiqi siması da açılıb. Azərbaycanı Türkiyə kimi qüdrətli hərbi nüfuza və gücə malik dövlət birmənalı olaraq dəstəkləyir. Hətta Ermənistanın ümidi olan Rusiyanın siyasi ekspertləri problemin həllinə Azərbaycanın hərbi-siyasi gücü mövqeyindən dəstək verirlər.
Sentyabrın 5-də Rusiyanın “Lenta.ru” portalında dərc edilmiş “Tam döyüş hazırlığında” adlı məqalədə deyilir: “Bu dəfə Ermənistan Rusiyanı Azərbaycana qarşı hər hansı hərbi əməliyyatlara təhrik edə bilməyəcək. “Əlbəttə ki, Ermənistan Rusiya da daxil olmaqla KTMT-dəki müttəfiqlərdən kömək istəyəcək, çünki onun ərazisində - Gümrüdə Rusiyanın hərbi bazası var.
Amma Rusiya müharibə etmək istəmirsə, Ermənistan Rusiyanı müharibə etməyə məcbur edə bilməz”. Bütün bu fikirlər regionda partlayacaq mərmilərin barıt qoxusunu yayır. Yəni, sülhün döyüşlərlə təminatı birmənalı olaraq təsdiqlənir və bu, tezliklə ehtimalların reallığa çevriləcəyini bildirir.
N.NOVRUZ

Eldar Həsənovun həbsi puilun mənimsənilməsinə aiddir, yoxsa xəyanətə?

Keçmiş səfir Eldar Həsənovun həbsi ölkə gündəmini zəbt edib. Ona qədər baş verən həbslərin səbəbləri barədə verilən açıqlamalar cəmiyyət tərəfindən sakitcə qəbul olunub. Çünki, hamısı həqiqəti əks etdirib və camaatın gözləri qarşısında baş verən hadisələr əsasında həyata keçirilib. Lakin respublikada sayılıb seçilən və haqqında müsbət-mənfi deyə iki yerə ayrılan fikirlərə görə səfirin həbsi barədə çoxsaylı versiyalar dövriyyəyə buraxılıb.
Həbsdən dərhal sonra E.Həsənovun müdafiəsi müəyyən təbəqə daxilində birmənalı qarşılansa da, sonradan haqqında meydanda olmayan xeyli mənfi və məntiqi əsaslara söykənən nöqsanlar haqda mətbuatda geniş şərhlər verilib. Bu isə nəzarət altına alınan keçmiş baş prokuror barəsində hələlik qeyri-rəsmi şəkildə olsa da xəyanət ittihamının ortaya çıxmasını mümkün edib.
Hadisələrin xronologiyasında radikal müxalifətin canfəşanlıq etməsi də diqqəti cəlb edir. Saytların birində dərc edilmiş məqalədə bütün bunların təbii baş verdiyi iddia olunur: “Əslində hər şey təbii proses olaraq baş verir. Eldar Həsənovun həbs edilməsi onun müxtəlif yollarla dəstəklədiyi, maliyyələşdirdiyi şəxsləri və qrupların hay-küy salmasına səbəb oldu”. Hay-küy salan qrupların siyahısında radikalların da yer aldığını iddia edən məqalə müəllifi konkret şəxslərin – Natiq Adilovun, Qənimət Zahidin, Arif Məmmədovun və digərlərinin müdafiə kampaniyasına başlamasını misal çəkir və bildirir ki, onlar Eldar Həsənovun gedişindən sonra pullarının kəsilməsindən və himayəsiz qalmalarından narahat olublar. Bu kimi faktların dəqiq olub-olmaması, yəqin ki, istintaqın gedişində təsdiqini tapacaq. Amma bir məsələ indidən dəqiqdir ki, müxalifət hər hansı mənfi təmayüllərə görə işindən uzaqlaşdırılan və ya həbs edilən məmurları öz tərəfinə çəkməyə can atır. Həmin şəxslərin neqativ əməlləri müxalifətçilər üçün əhəmiyyət kəsb etmir. Xüsusilə, keçmiş məmur varlıdırsa, müxalifətin canfəşalığı daha vüsətli olur.
Ancaq Eldar Həsənovun işində məsələ daha qəlizdir. Belə ki, KİV-lərdə yayılan məlumatlarda, şərh və təhlili məqalələrdə keçmiş baş prokuror və keçmiş səfirə qarşı daha ciddi ittihamlar yer alır. Məsələn, onu Rusiyaya xidmət (daha doğrusu, casusluq) edən 5-ci kolonun ən “hörmətli” üzvləri sırasına aid edirlər. Bu arada Ramiz Mehdiyevin çoxdan Azərbaycanda Rusiyanın maraqlarına xidmət etməsi haqda danışılması, onunla bir sırada Ramil Usubovun və digərlərinin adlarının hallandırılması sıradan bir məsələ kimi görünmür. Üstəlik, baş nazirin keçmiş birinci müavini Abbas Abbasovun, diaspor fəallarının, işdən çıxarılmış keçmiş səfirlərin adlarının hallandırılması belə bir təəssürat yaradır ki, Rusiya bu şəxslərin simasında Azərbaycanda özü üçün ehtiyat hakimiyyət şəbəkəsi yaradıbmış.
Təbii ki, radikal müxalifətin əli bu adamlara çatmaz. Amma dolayısı ilə radikallar ölkəni qarışdırmaqla bu şəbəkədən vəsait əldə etmək üçün yararlana bilərlər. Üstəlik, radikallar arasında Rusiyanın xüsusi xidmət orqanlarına işləyənlərin də olması istisna deyil.
Digər bir variant da bütün bu deyilənlərin və yazılanların uydurma olması qənaətidir. Ola bilsin ki, həmin variantlar da həqiqəti gizlətmək üçün istifadə edilən tryuklar sırasındadır. Ancaq, bir həqiqət məlumdur ki, “divin canı şüşədə olduğu” kimi radikalların da ruhu pulla döyünür. İndidən radikallar Eldar Həsənovu müdafiə etməklə yaxın vaxtlarda ondan pul qopartmaq üçün əsas yaradırlar. Axı, Eldar Həsənovun varlı olduğunu bilməyən yoxdur!
N.NOVRUZ

Cənubi Qafqazda geostrateji maraqlara uyğun yeni düzən formalaşır

Əks halda korrupsiyaya qarşı mübarizə əhəmiyyətsiz olacaq

Azərbaycandakı sosial bəlaları cərgəyə düzsək, birinci sırada korrupsiya faktları yer alar. Bu gün cəmiyyəti hörümçək toru kimi caynağına almış rüşvətxorluq və ciddi siyasi iradə əsasında dönməz xarakter almış korrupsiyaya qarşı mübarizə bir-birinə nifrət edən iki böyük qüvvə kimi qarşı-qarşıyadır. Birincisi şər, ikincisi xeyir timsalında vuruşur. Sonda hansı qalib gəlsə, cəmiyyətimizin gələcəyi də o istiqamətdə irəliləyəcək.
Nə qədər ki, mübarizə başlamamışdı, sanki hər şey öz axarı ilə gedirdi. Amma bu hal tamamilə aldadıcı idi. Rüşvətxorluq cəmiyyəti içəridən gəmirirdi. İnsanlarda millətimizin özünə münasibətdə neqativ fikirlər bu əsasda getdikcə güclənirdi. Əgər ölkə rəhbərliyi özündə güc tapıb bu bəlaya qarşı qətiyyətli mübarizəyə başlamasaydı, bu gedişatın axırı çox acınacaqlı olacaqdı. Şükürlər olsun ki, arzuolunan güc tapıldı və qansoran simptomla mübarizə həyata vəsiqə aldı.
Proses başlayandan az sonra məlum oldu ki, yara çox dərinə işləyib və onun sağalması bir-iki ilin işi deyil. Heç bir statiskaya müraciət etmədən gündəlik baş verən korrupsiya faktlarını mətbuatdan izləyəndə adam dəhşətə gəlir. İnsan nə qədər acgöz olarmış?! Milyonları insanlardan qoparan qaniçən məmurların sayı-hesabı yox imiş. Sanki, ölkənin ən iri müəssisəsi arasıkəsilmədən rüşvətxor istehsal edib fəaliyyətə buraxır. Bəlanın ən acınacaqlı qolu odur ki, məmur rüşvət üstündə həbs edilir, işini, cəmiyyətdəki yerini itirir, ancaq onun yerinə gələnlər bütün bunlar baş verməmiş kimi eyni ruhda rüşvətxorluğu davam etdirir. Birinin başına gələnlər o birinə dərs olmur. Bu gün korrupsiyadan əziyyət çəkdiyini qışqıra-qışqıra deyən şəxs sabah vəzifəyə gətiriləndə, artıq birisigün rüşvət almağa başlayır.
Hələlik sonuncu və bu gedişlə axırıncı olmayan Kürdəmir Rayon İcra başçısının məhz rüşvətxorluğa görə həbs edilməsi, indiyədək bu fakt üzrə ciddi cəzalar görən məmurların taleyindən digər məmurların ibrət götürməmələri aydın sübutdur. Axı, niyə? Niyə bu adamlar adi həyat həqiqətini başa düşmürlər? Niyə başqalarının əməyi ilə qazanılan pulları mənimsəməkdən doymurlar?
Kürdəmirin həbs edilən (artıq) keçmiş icra başçısı C.Cəfərova qarşı sürülən ittihamnamədə 308.2-ci (Vəzifə səlahiyyətlərindən sui-istifadə), 311.3.1-ci (qabaqcadan əlbir olan bir qrup şəxs və ya mütəşəkkil dəstə tərəfindən rüşvət alma), 311.3.2-ci (təkrar rüşvət alma) və 311.3.3-ci (külli miqdarda rüşvət alma) maddələri yer alır. Fikir verirsinizmi, maddələrin hamısı korrupsiya ilə bağlıdır. Həm də bu o zaman baş verir ki, hər həftə korrupsiya faktlarına görə kimlərsə vəzifəsini və azadlığını itirir. Bəs, C.Cəfərov bunları görmür, yaxud görməyə dərrakəsi çatmır?
Son bir ildə korrupsiyanın güdazına gedən 6 icra hakimiyyəti başçısı var. Bu çox böyük rəqəmdir. Hamısı da eyni cinayətə görə “ilişiblər”: vəzifə səlahiyyətlərini aşma, korrupsiya ( bütün növləri).
10 ilə yaxındır ki, dövlət başçısı yerlərə göndərdiyi nümayəndələrinə ciddi və sərt şəkildə düzgün işləməyi, əhalinin ehtiyaclarına qayğı ilə yanaşmağı, vətəndaşlarla mehriban ünsiyyət saxlamağı tapşırır, hərçəndi deyilməsindən əvvəl də, icra məmuru bu sadalanan vəzifələri yerinə yetirməyə borcludur. Ancaq deyir, “kadr mənimdir, kəramətinə bələdəm”. Bu səbəbdən prezident məmurlara dönə-dönə vəzifələrinin icrasına məsuliyyətlə yanaşmağı tapşırıb. Ancaq, sanki bu adamlara başqa bir qüvvə “burda sənsən, Bağdadda kor xəlifə” düşüncəsini aşılayıb və onlar da həmin düşüncə ilə rəhbər olduqları rayonlarda hökmranlıq ediblər, dövləti və xalqı çapıb talayıblar. Axırı da bu olub ki, həbs edilən məmurlara əməllərinə görə açılmış cinayət işləri üzrə hərəsinə 5, 7 və hətta 11 ilədək həbs cəzasl verilə bilər. Təbii ki, oğurladıqları, qeyri-qanuni yollarla ələ keçirdikləri sərvətin, əmlakın böyük bir hissəsi də dövlətin xeyrinə əllərindən alınacaq.
Ekspertlərin fikrincə, korrupsiyaya qarşı mübarizə prosesinin əhatə dairəsi gedikcə daha da genişlənə və cənub, şimal zonasını da əhatə edə bilər. Ümumiyyətlə, son dövrlər elektron mediada əyalət başçılarından şikayətlər xeyli artıb. Sahibkarlar, vətəndaşlar, fermerlər üzləşdikləri problemləri, qanunsuzluqları dilə gətirirlər. Dövlətin “elektron hökumət siyasəti əhalinin bütün təbəqələrinə bu imkanı yaradıb. Əhali xüsusən torpaq sahələri, əmlakla bağlı yerli məmurların qanunsuz tələbləri və qərarları ilə üzləşirlər. O baxımdan həbslərin davamının gələcəyi istisna edilmir. Mədəniyyət Nazirliyində, Sərhəd Qoşunlarında, bu yaxınlarda isə Xarici İşlər Nazirliyində həyata keçirilmiş antikorrupsiya yoxlamaları və tədbirləri bu gümanı stimullaşdırır.
Mübarizənin gedişində insanların təfəkküründən korrupsiya düşüncəsinin çıxarılmasına yönələn maarifləndirmə işlərinin konkret faktlar əsasında izah edilib çıxarılmasına da ehtiyac böyükdür. Əks halda bir məmurun yerinə gələn onun kimi işləyəcəksə, onda aparılan mübarizənin effekti də olmayacaq.
N.NOVRUZ